Tirza 8: De kat die naar buiten wil en niet kan

Anderhalf jaar geleden zijn we van een vrijstaande woning in de bossen naar een appartement in de stad verhuisd. Onze oude poes vindt het nog steeds moeilijk dat ze niet naar buiten kan en eerlijk gezegd hebben we dat onderschat dat ze het er zo moeilijk mee zou hebben. Hier een gesprek hierover.

M: Dag Tirza, kunnen we praten?
T: Als het moet.
M: Ja, ik wil je kunnen begrijpen en dat doe ik momenteel niet. Je klaagt steeds in huis en ik interpreteer dat op de manier dat je naar buiten wilt. Klopt dat?
T: Ja, ik wil heel graag naar buiten.
M: Vandaag heb ik je buiten gezet omdat je zelf niet door het trappenhuis durft te lopen om buiten te kunnen komen, klopt dat?
T: Ik wil niet buiten gezet worden, ik wil zelf naar buiten kunnen lopen.

Ik wil niet buiten gezet worden, ik wil zelf naar buiten kunnen lopen

M: Maar dat gaat niet waar we wonen, we wonen nu eenmaal op de eerste verdieping en er is geen eigen poezentrap voor jou.
T: Maar die wil ik wel hebben.
M: Zou je daar gebruik van maken? Durf je dat?
T: Op den duur wel, ik zal er aan moeten wennen.
M: Maar je kunt toch ook wennen aan de voordeur en dan het trappenhuis en dan de deur van het complex?
T: Misschien wel, maar dan ben ik buiten en vind ik het eng met al die mensen die er langskomen en de andere dieren die er rondlopen.
M: Dus durf je eigenlijk niet naar buiten.
T: Niet aan die kant.
M: Zou je het een idee vinden om bij de mensen onder ons te gaan wonen? Het zijn hele lieve oudere mensen en ze zijn gek op katten en hebben nu zelf geen poes. Als je daar zou wonen, kun je gewoon in en uitlopen, zonder dat je moet zeuren om er uit gelaten te worden.
T: Dat weet ik niet. Ik ben erg aan jullie gewend, jullie zijn niet eng en best wel aardig. Ik mag bij jullie op bed slapen en krijg mijn eten op tijd en kan en mag veel slapen en krijg mijn rust. Waarom dat veranderen?
M: Dat lijkt me duidelijk, dan kun je naar buiten als je wilt, dat kan bij ons niet.
T: Kunnen jullie dat dan niet maken dat ik zelf naar buiten kan?
M: Nee, dat kan helaas niet. We mogen niet zomaar een trapje tegen de gevel aan maken, dan krijgen we ruzie met de mensen om ons heen.
T: Zijn die zo intolerant?
M: Nou het staat in de afspraken die met elkaar zijn gemaakt dat het niet mag.
T: En dan kan het niet? Afspraken zijn toch eenvoudig afspraken, daar hoef je je niet altijd aan te houden toch?

Afspraken zijn toch eenvoudig afspraken, daar hoef je je niet altijd aan te houden toch?

M: Dat is juist wel de bedoeling met afspraken. Maar terug naar de essentie: zou jij bij de beneden buren willen wonen om steeds als je dat wilt naar buiten te kunnen? Voor de goede orde dan woon je, slaap je en eet je bij hun en niet meer bij ons.
T: Dat gaat me te ver. Ik geloof niet dat ik me happy zou voelen om nu bij andere mensen te gaan wonen die ik niet al heel lang ken. Dat is wat anders met je broer, die ken ik al heel lang en die is lief tegen me.
M: Dus je kiest er voor om bij ons te wonen en daarbij niet naar buiten te kunnen?
T: Nee, daar kies ik niet voor. Ik kies om bij jullie te wonen en toch zelf naar buiten te kunnen.
M: Maar dat kan niet.
T: Dan moeten jullie dat maar regelen, doe beter je best.

Dan moeten jullie dat maar regelen, doe beter je best

M: Tirza zo zit het niet in elkaar, het kan en mag niet wat jij wilt. Dus jouw keus is bij ons wonen en binnen blijven of bij de beneden buren wonen en zelf naar buiten en naar binnen kunnen gaan. Wat wordt het? Je mag er ook later anders over denken en op je keuze terugkomen.
T: Ik kies er voor om bij jullie te wonen en naar buiten te kunnen.
M: De keuze lijkt me duidelijk. Dank je wel.

210721